वाचन तसं माझं फारसं नाही पण आयुष्य नावाचं एक अनोखं पुस्तक जन्मापासून वाचतो आहे. समजून घेण्याचा प्रयत्न करतो आहे. त्यावर आधारित ही माझी नवीन कविता:
पुस्तक
उघडून पुस्तक आयुष्याचं
वाचायला घेतलं प्रत्येक पान..
वाचता वाचता जाणवलं
हे पुस्तक तर फारच लहान..
कोरी होती काही पानं
काही मात्र झिजलेली..
नक्षीदार काही पानं
काही आठवणींनी भिजलेली..
वाचताना काही पानं
मन अलगद सुखावले..
काही पानांमुळे मात्र
डोळ्यांचे कड ओलावले..
सरता सरता हे पुस्तक
वाटले फार गंमतीदार..
ह्यात सुखाची पानं कमी
अन् दुःखाचे अध्याय फार..
- निनाद वाघ
No comments:
Post a Comment