एक नोट नशीबाची

रस्त्यावर चालत असताना अनेकदा आपल्याला तो गरीब मदत मागताना दिसतो. आपण सहज त्याकडे दुर्लक्ष करत पुढं चालत राहतो. काही जण तर मदत करत नाहीत तर त्यांचा अपमान करतात. तो बिचारा निमूटपणे जगत असतो त्याच्या माथी लागलेलं प्रारब्ध, त्याचा काय दोष असतो? मदत नाही केली तरी चालेल निदान अपमान तरी करू नका.

एक नोट नशीबाची..


रस्त्यावरून जाताना, स्वतःच्या धुंदीत चालताना
गाडीमध्ये बसताना, नाक्यावर खाताना..
कापऱ्या स्वरात अचानक एक आवाज येतो:
“ साहेब.. ओ साहेब.. काहीतरी द्या "
आपण क्षणभर थांबतो, मागे वळून बघतो
तेव्हा एक कासावीस मुलगा समोर दिसतो
कळकट मळकट जुनी वस्त्रे
जेमतेम चिंद्या खिसे फाटके
तहानलेला चेहरा अन् पोटातली भूक
जन्म असा मिळणे ह्यात त्याची काय चूक?
त्याची बिकट प्रतिमा आपण डोळ्यांनी पाहतो
तेव्हा नकळत हात आपुला खिश्याकडे जातो..
रूपया देऊ की नोट, असा विचार मनी येतो
ठरवताना आपण, तो रुपया त्याच्या हाती ठेवतो..
पुन्हा खिशात जाते मग, बाहेर निघालेली नोट
रूपयात त्या पोराचे भरेल तरी का हो पोट?
तिच नोट घेऊन मग मंदिराची पायरी चढतो
हात जोडत देवासमोर दुःख आपले सांगतो..
ठेवत ती नोट देवा चरणी जातो त्याला शरण
जर दिली असती तीच नोट त्या पोराला
कदाचित आज टळले असते त्याचे मरण..




- निनाद वाघ