संध्याकाळी थकून घरी परत येत होतो. दिवसभराचा थकवा झटकून टाकायला समुद्र किनारी जाऊन बसलो. तिथे सुचलेले शब्द..
कातरवेळ
गडद केशरी आभाळ
अथांग सागर पसरलेला
किनाऱ्यावर येती लाटा
अन् सूर्य क्षितिजावर बसलेला
पाहताना हे अद्भुत दृश्य
वाटते आयुष्य व्हावे स्तब्ध
नेत्र ही पाणावतात
मन होते निशब्द
बघता बघता निसर्गाचा
सुरू होतो एक सुंदर खेळ
पाहता पाहता डोळ्यांसमोर
सरते ती कातरवेळ..
- निनाद वाघ
No comments:
Post a Comment