Friday 29 April 2016

आयुष्य सुरू राहे


आयुष्य सुरू राहे


जन्म झाला । माणूस आला ।
आनंद झाला । आयुष्य सुरू राहे ।।१।।

लहान ओंजळ । दिवस प्रांजळ ।
स्वप्नांचे मृगजळ । आयुष्य सुरू राहे ।।२।।

तरुण काया । जीवनाचा पाया ।
गेले जरी वाया । आयुष्य सुरू राहे ।।३।।

जगायला पैसा । लागतो जैसा ।
खिशातून नाहीसा । आयुष्य सुरू राहे ।।४।।

चाळीशीचा टप्पा । अनुभवी गप्पा ।
कुणी आई कुणी पप्पा । आयुष्य सुरू राहे ।।५।।

वय वर्ष साठ । आजारांशी गाठ ।
निराधार वाट । आयुष्य सुरु राहे ।।६।।

मंदावते वात । टाकली कात ।
जीवनाचा आघात । आयुष्य सुरु राहे ।।७।।

माणूस मेला । शोक केला ।
काळ गेला । आयुष्य सुरु राहे ।।८।।


- निनाद वाघ



Friday 22 April 2016

राहून गेलेली गोष्ट



नेहमी प्रमाणे आज देखील मी ८:१६ च्या बस साठी धावलो. गरमीचे दिवस. घामाच्या धारा वाहत होत्या.

“अहो ३७ नंबर गेली का? " मी शेजारच्या माणसाला विचारलं.“नाही अजून”
एखाद्या खेळाडूला मेडल मिळाले की जितका आनंद होतो, त्याहून अधिक आनंद मला, आपली बस चूकली नाही, हे ऐकून झाला.
बस आली. मी त्यात चढलो. आज बसायला जागा मिळाली. माझ्या बाजूला एक आजोबा बसले होते. अगदी साधी वेषभूषा.डोळ्यांवर चष्मा. खांद्यावर कापडी पिशवी आणि हातात काही सुंदर चित्र होती.
मला राहावले नाही म्हणून मी सहज त्यांना म्हटले, “आजोबा ही चित्र कुठून आणली ? अप्रतिम आहेत!”
हे ऐकून त्यांना खूप आनंद झाला. मला म्हणाले, " बाळा ही मी स्वतः काढली आहेत."
मला आश्चर्याचा धक्का बसला.
"वाह ! तुम्ही चित्रकार आहात ? "
"नाही रे. हौस म्हणून काढतो."
हे सांगत असताना त्यांच्या चेहऱ्यावर एक खंत दिसली.
"काय झाले आजोबा ? "

"काही नाही रे! लहानपणापासून आवड होती. जगातील प्रसिद्ध चित्रकार व्हायचे स्वप्नं पाहिले होते. परंतु चित्रकाराचे उत्पन्न फार कमी. घरच्या लोकांना ते पसंत नव्हते. त्यांचा विरोध होता. म्हणून इच्छा नसताना देखील इंजिनियर झालो. चांगली नोकरी मिळाली. पुढे लग्न झाले. संसार सुरू झाला. आयुष्याच्या चित्रात रंग भरताना माझी आवड मात्र मागे राहिली.
पैसे आले. चांगले आयुष्य मिळाले परंतु आनंद नाही मिळाला. आज मुलं परदेशी आहेत. सुखी आहेत. पत्नी चे निधन झाले. आज आयुष्याच्या ह्या टप्प्यावर काय मिळालं ह्या पेक्षा माझं स्वप्न अपूर्ण राहिले ह्या गोष्टीचे दुःख जास्त आहे. मनात खंत उरते रे. तुझे काही स्वप्न आहे का? जर असेल तर एक गोष्ट लक्षात ठेव बाळा, स्वतःचे स्वप्न पूर्ण कर. जे आहे ते ह्या जन्मात. एखादी राहून गेलेली गोष्ट पुढच्या जन्मी करीन हे आपल्या अपयशाचे केलेले समर्थन आहे . लक्षात ठेव! "
त्यांच्या डोळ्यात पाणी होते. चष्म्या मागून येणारा तो अश्रू चा थेंब हृदयाला चटका लावणारा होता.
बस थांबली. ते उतरले . मी थक्क होऊन पाहत राहिलो…


 - निनाद वाघ




Friday 15 April 2016

शर्यत



शर्यत

आयुष्याच्या शर्यतीत धावताना
जेव्हा अचानक मागे वळून पाहिलं
तेव्हा मी खूप पुढे आलो होतो
पण आयुष्य मागेच राहिलं.

धडपड केली पैश्यांसाठी
न संपणाऱ्या इच्छांसाठी
जगता जगता मरत राहिलो
अन् मरता मरता जगत राहिलो
जेव्हा अफाट पैसा हाती आला
तेव्हा पुन्हा मागे वळून पाहिलं
मी खूप पुढे आलो होतो
पण आयुष्य मागेच राहिलं

स्वतःला सिद्ध करता करता
जगणं काय तेच विसरून गेलो
कृत्रिम स्वप्नं पूर्ण करता करता
स्वतःमधेच हरवून गेलो
स्वप्न पूर्ण होताना
मी पुन्हा मागे वळून पाहिलं
पण मी खूप पुढे आलो होतो
आणि आयुष्य मागेच राहिलं

पैसा संपत्ती गोळा करण्यात
आयुष्य माझे पूर्ण वाहिले
निरोप घेताना जगाचा
हात मात्र रिकामेच राहिले

मिटले डोळे थांबले ठोके
स्तब्ध झाले हृदयाचे झोके
आयुष्य जगण्याचे तेव्हा
समजू लागले धडे
पण देह गेला सोडून
अनंतातल्या देवाकडे
जाता जाता मात्र
जेव्हा शेवटचं मागे वळून पाहिलं
तेव्हा मी खूप पुढे आलो होतो
पण आयुष्य मागेच राहिलं..



- निनाद वाघ



Friday 8 April 2016

जुनंच आयुष्य नव्यानं जगणं


आज गुढीपाडवा. आपलं नवं वर्ष. सर्वप्रथम तुम्हा सर्वांना गुढीपाडव्याच्या हार्दिक शुभेच्छा. हे वर्ष तुम्हा सर्वांना सुखाचे व समाधानाचे होवो.
ह्याच शुभ मुहूर्तावर एक नवी सुरूवात करूया असा संकल्प आहे. आपलं जुनंच आयुष्य नव्यानं जगूया असा विचार मांडणारी माझी ही नवी कविता सादर करतोय.


जुनंच आयुष्य नव्यानं जगणं.


जुने रस्ते नव्या वाटा
जुनेच किनारे नव्या लाटा
जुन्या जखमा नवं दुखणं
जुनेच डोळे नवी स्वप्न
जुनी ठेच नव्यानं लागणं
जुनंच आयुष्य नव्यानं जगणं


जुनी वस्तू नवी किंमत
जुनाच खेळ नवी गंमत
जुना झोपाळा नवे झोके
जुनंच घड्याळ नवे ठोके
जुना आशीर्वाद नव्यानं मागणं
जुनंच आयुष्य नव्यानं जगणं


जुनी माणसं नवे छत्र
जुनीच अक्षरं नवी पत्र
जुने पेच नवे प्रसंग
जुन्याच अपेक्षा नवे भंग
जुना स्वभाव नव्यानं वागणं
जुनंच आयुष्य नव्यानं जगणं..



- निनाद वाघ



Friday 1 April 2016

एक गुपीत आयुष्यचं..


नुकत्याच SSC परिक्षा संपल्या. आता दहावी नंतर पुढं काय ह्या पेचात अनेक मुलं असतात. काही वर्षांपूर्वी हाच प्रश्न मलाही पडला होता. निर्णय घेताना पार गोंधळ उडाला होता. त्या नंतर आयुष्यात असे अनेक क्षण आले. अनेक निर्णय घेतले. काही फसले तर काही अगदी अचूक ठरले. ह्या वरून मी एक गोष्ट शिकलो आणि नेमका हाच विचार मी माझ्या ह्या कवितेत मांडतो आहे. 


एक गुपीत आयुष्यचं..

समोर रस्ते चार होते
मार्ग कुठला निवडू कळेना..
निवडला एक मार्ग शेवटी
पण पावलं तिथे वळेना..

निवडताना तो रस्ता
सल्ले घेतले इतरांचे..
ऐकले नाही तेव्हा
आतून येणाऱ्या स्वरांचे..

प्रवास खडतर वाटू लागला
कायम संकटानी ग्रासलेला..
चहू बाजूने अंधार पसरला
कायम दुःखाने त्रासलेला..

एके दिवशी मग मी
एक दृढ निश्चय केला..
चार पावलं मागे वळत
प्रवास नव्यानं सुरू केला..

आता प्रवास सुकर झाला
जीवनात माझ्या आनंद आला..
दुःख सारे विरुन गेले
आयुष्य नव्याने उदयास आले..

आनंदी आयुष्याचं तुम्हाला गुपीत
सांगतो नीट ऐका जरा..
सल्ला देणारे भेटतील खूप
पण मनाला आवडेल तेच करा..

- निनाद वाघ