Sunday 8 January 2017

थोडं मनातलं..




नमस्कार मान्यवरहो,


आज हे लिहिताना मनाताल्या भावना खरंच खूप वेगळ्या आहेत. आनंद तर आहेच पण शब्दांच्यापलीकडे जाऊन भावनांना वाट करून द्यावी असं वाटतंय कारण आज माझ्या 'शब्दात मांडतो मी' ह्या ब्लॉगला एक वर्ष पूर्ण होत आहे. खरंतर एक वर्ष पूर्ण झालं ह्यावर अजूनही विश्वास बसत नाहीये. आत्ताच कुठे एक छोटंसं रोपटं लावलं होतं आणि बघता बघता ते इतकं बहरेल ह्याची खरंच कल्पना नव्हती. ह्या ब्लॉगने मला खूप काही दिलं.थोड्याफार प्रमाणात का होईना पण ह्या ब्लॉगने मला माझी अशी एक स्वतंत्र ओळख निर्माण करून दिली. माझं लिखाण लोकांपर्यंत पोहोचलं. माझा आत्मविश्वास वाढवला.

खरंतर एका वर्षापूर्वी ब्लॉग सुरू करावा की नाही ह्यावर मनातल्या मनात गोंधळ उडाला होता. लोकं आपल्याला खरंच स्वीकारणार का अशी धाकधूक मनात होती. हो नाही करता करता अखेर ब्लॉग सुरू करावा असं ठरवलं आणि आज एका वर्षानंतर ३००००+ Page Views असणारा ब्लॉग म्हणून नावारूपाला आला तेव्हा घेतलेल्या निर्णयाचं समाधान वाटलं.

ब्लॉग लिहिण्याचा संपूर्ण प्रवास हा अगदी सुखद होता तसंच त्यातून खूप काही शिकण्यासारखंही होतं. एक लेखक किंवा कवी म्हणून तर शिकायला मिळालं पण वैयक्तिक आयुष्यातही ह्याचा फायदा झाला कारण त्या अनुभवाचा परिणाम माझ्या व्यक्तीमत्वावर होत होता आणि नकळत कुठेतरी मी माणूस म्हणून घडत होतो ह्याची जाणीव मला आज होत आहे.

ह्या ब्लॉगचं खरं श्रेय जर कुणाला जातं तर ते तुम्हा माय बाप रसिक वाचकांना. तुमचा पाठिंबा होता म्हणून तर हा मैलाचा दगड गाठू शकलो. तुमचे आभार मानावे तितके कमीच. जे लिखाण आवडलं ते तुम्ही उचलून धरलं तर जेव्हा अडखळलो तेव्हा तुम्हीच सावरलं. हे तुमचे ऋण मी आयुष्यभर नाही विसरणार. वेळोवेळी येणाऱ्या तुमच्या प्रतिक्रिया मला लिहायला अजून प्रोत्साहीत करतात. तसंच आई वडिलांची आणि बहिणीची प्रेमळ साथ माझं मनोबळ वाढवतात.

माझ्यासाठी ही तर फक्त एक सुरूवात आहे. अजून खूप काही मिळवायचे आहे. खूप काही लिहायचे आहे. आत्ता जेमतेम बहरू लागलेल्या ह्या रोपट्याचं नुसतं झाड नाही तर वटवृक्ष व्हावं हीच इच्छा आहे. तुमचा पाठिंबा आणि आशीर्वाद सदैव असाच राहो ही प्रार्थना करतो.
लोभ आहेच. तो वृद्धिंगत व्हावा, ही विनंती.


- निनाद वाघ





No comments: